Wśród wybranych projektów znalazły się:
The 9th step:
Irma Puzauskaite – Reżyseria,
Egle Vertelyte – Scenariusz
Hochwald:
Evi Romen – Reżyseria/Scenariusz
Good boy:
Matthias von Gunten – Reżyseria,
Carola Diekmann – Scenariusz
The Late Alan Milbrandt:
Olivier Paulus – Reżyseria/Produkcja
Four Days at the Sea:
Ivana Skrabalo – Reżyseria/Scenariusz
The Empty House:
Rati Tsiteladze – Reżyseria,
Nino Varsimashvili – Scenariusz/Produkcja
Lovetown:
Paweł Maślona – Reżyseria/Scenariusz
Priceless:
Piotr Domalewski – Reżyseria/Scenariusz
Anatomy:
Ola Jankowska – Reżyseria/Scenariusz
Podczas ostatniej sesji uczestnicy programu mieli okazję dokonać analizy scen nakręconych w trakcie poprzedniej sesji pod okiem Wojciecha Marczewskiego, Denijala Hasanovića i Witolda Stoka. Odwiedzili i wybrali lokacje filmowe do nakręcenia ostatecznych scen, rozwijali swoje scenariusze, stworzyli storyboard i brali udział w próbach z aktorami. Mieli także możliwość skorzystania z indywidualnych konsultacji z Marylin Milgrom and Antoine Jaccoud.
Uczestnicy EKRAN+ 2018 brali także udział w spotkaniu z jednym z najwybitniejszych współczesnych reżyserów, zdobywcą Oscara i Złotej Palmy Volkerem Schlöndorffem. Volker Schlöndorff, który od lat jest tutorem programu EKRAN+, poprowadził w tym roku otwarty wykład, którego tematem była praca z aktorem. Jak widać nie brakowało chętnych na spotkanie z mistrzem!
Sceny nakręcone podczas trzeciej sesji w największym stopniu mogą odzwierciedlać wizję reżyserów-uczestników programu (specjalnie dobrani aktorzy, lokacja, rekwizyty, styl zdjęć) – i być traktowane przez nich i ich producentów jako demo, „wizualne laboratorium”, materiał towarzyszący scenariuszowi, czy np. część Pakietu Producenckiego podczas poszukiwania źródeł finansowania dla filmu.
KLIKNIJ TUTAJ ABY ZOBACZYĆ WIĘCEJ ZDJĘĆ Z TRZECIEJ SESJI
https://facebook.com/pg/EKRANprogramme/photos
Projekty EKRAN+ 2018:
9 krok
Irma Puzauskaite – Reżyseria
Egle Vertelyte – Scenariusz
Linas, alkoholik zdeterminowany, by zerwać z nałogiem, decyduje się przystąpić do Anonimowych Alkoholików. Program składa się z 9 kroków, dzięki którym bohater ma szansę naprawić największy błąd swojego życia i odzyskać swoją ukochaną córkę Eve. Gdy nie udaje mu się zdobyć zaufania córki, stara się dotrzeć do niej poprzez jej najlepszą przyjaciółkę Maję, siedemnastolatkę do której jego córka zdaje się być przesadnie przywiązana.
Irma Pužauskaitė pochodzi z Wilna. Zanim skupiła się na tworzeniu filmów, studiowała komunikację. Po pracy przy finansach filmowych dla mediów i litewskiego Ministerstwa Kultury zdecydowała się zagłębić kreatywną stronę filmu i otrzymała liczne stypendia oraz dofinansowanie, dzięki któremu mogła wziąć udział w prestiżowym programie MFA Film Production na Loyola Marymount University. Tam otrzymała Nagrodę Wydziału za film krótkometrażowy The Morning After, a obecnie pracuje jako montażystka. Jest absolwentką Inkubatora Laboratorium organizowanego przez Film Independent. Podczas studiów w Los Angeles aktywnie studiowała pracę z aktorami razem pod okiem Judith Weston i Barry Primus. W 2016 roku założyła grupę edukacyjną o nazwie Directors Lab dla reżyserów i wraz z profesjonalnymi aktorami otworzyła Vilnius Actors Studio (w oparciu o Actors Studio w Nowym Jorku), w której aktorzy szkoleni są metodą działania i techniką Meisnera.
Egle Vertelyte urodziła się w Szawlach na Litwie. Studiowała historię na Uniwersytecie Wileńskim, reżyserię w European Film College oraz scenopisarstwo w National Film and Television School w Anglii. Jest autorką filmów krótkometrażowych Robomax (2013) i Romantic Delusions od the Bird (2014) oraz reżyserką filmu dokumentalnego Ub Lama (2011). Miracle (17) to jej debiutancki film fabularny. Egle pracuje również jako scenarzystka kilku programów telewizyjnych, współpracuje z innymi reżyserami i uczy sztuki scenopisarstwa w Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru.
Hochwald
Evi Romen – Reżyseria / Scenariusz
Przyjaciele Mario i Luis są ofiarami ataku, w którym Luis umiera, a Mario wychodzi z niego bez szwanku. Bohater samotnie powraca do rodzinnego domu w małej górskiej wiosce. Każdy dzień przynosi mu obserwacje, które odbijają się echem jego dramatycznych przeżyć. Sprawiają, że Mario musi walczyć z przekonaniem, że utracone życie przyjaciela było bardziej cenne niż jego.
Evi Romen – urodzona w 1967 roku w Bozen we Włoszech. Studiowała na Filmakademie Wien, specjalizując się w sztuce operatorskiej i montażu. Montażystka filmów pełnometrażowych i dokumentalnych, filmów telewizyjnych i seriali oraz filmów dla dzieci. Równolegle tworzy prace fotograficzne i literackie.
Dobry chłopak
Matthias von Gunen – Reżyseria
Carola Diekmann – Scenariusz
Benjamin Kamm (51), doradca w dużym szwedzkim banku, musi zmierzyć się ze swoją kryminalną przeszłością, gdy na światło dzienne wyłaniają się cykliczne malwersacje podatkowe jego amerykańskich klientów.
Matthias von Gunten studiował w Hochschule für Film und Fernsehen (HFF) w Monachium w latach 1975–1980 i ukończył film Quelle Günther. Pracował jako montażysta, operator i asystent reżysera przy różnych produkcjach w latach 1981–1984. Od 1986 roku tworzy filmy dokumentalne dla kina i telewizji. Jego ostatni film dokumentalny Thuletualu został zaprezentowany na ponad 60 festiwalach na całym świecie. Matthias von Gunten pracuje i mieszka w Zurychu.
Carola Diekmann, urodzona 31 listopada 1973 roku w Bielefeld (Niemcy). Po ukończeniu wydziałów literatury niemieckiej, psychologii i filmoznawstwa na Free University w Berlinie Carola Diekmann ukończyła scenopisarstwo na Filmakademie Ludwigsburg w Niemczech. Wraz z Philipem Groeningiem była współautorką dramatu The Police Officer's Wife. Film został po raz pierwszy pokazany w 2013 roku w Konkursie Głównym na 70. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji, gdzie zdobył Specjalną Nagrodę Jury. Carola Diekmann jest reprezentowana przez S. Fische Theater- und Medienverlag. Mieszka w Zurychu i Berlinie.
Zmarły Alan Milbrandt
Olivier Paulus – Reżyseria/Produkcja
Justin Edgar – Scenariusz
Gdy siedemdziesięciotrzyletni Alan Milbrandt odmawia żonie rozwodu, ta postanawia uznać go za zmarłego i „legalnie” wyjść za mąż za swojego znacznie młodszego kochanka w Maroko.
Oliver Paulus urodził się w 1969 roku w Dornach (Szwajcaria). Najpierw uczęszczał do School of Fine Arts w Bazylei, a następnie studiował reżyserię i scenopisarstwo w renomowanej Filmakademie Baden-Württemberg w Niemczech. W 1995 roku Oliver został uhonorowany nagrodą MAX OPHULS AWARD, w 1997 roku Nagrodą STUDY AWARD, a w 2008 roku Nagrodą za filmowanie rządu Solothurn. W 2005 roku został zaproszony do wyreżyserowania prestiżowej reklamy PARISIENNE PEOPLE, dołączając do tak wybitnych reżyserów, jak Jean-Luc Godard, Robert Altmann, Ethan i Joel Coen, David Lynch, Emir Kusturica, Roman Polański, Giuseppe Tornatore i Wim Wenders. Jego filmy Wir werden uns wiederseh'n i Wenn der ricchtige kommt zostały zaprezentowane na ponad 100 festiwalach, gdzie zdobyły szereg lokalnych i międzynarodowych nagród. Od 2013 roku Oliver uczy metod improwizacji jako gościnny wykładowca na Uniwersytecie Sztuki w Zurychu (Zhdk), a także co roku reżyseruje i produkuje dwa krótkie filmy dokumentalne dla Fundacji Jacobs.
Justin Edgar jest autorem wielu nagradzanych filmów krotkometrażowych, w których wykorzystał architekturę i charakter swojego rodzinnego miasta Birmingham. Doprowadziły one do realizacji jego pierwszego filmu fabularnego Large (budżet 1,7 miliona funtów) dla Film Four w 2001 roku, gdy miał zaledwie 28 lat. Jego drugi film fabularny Special People (budżet 380 000 funtów) uzyskał wsparcie Screen West Midlands i miał swoją premierę na festiwalu filmowym w Edynburgu w 2007 roku, gdzie walczył o nagrodę Michaela Powella. Film zdobył nagrody na festiwalach filmowych w Moskwie, Calgary i Berlinie Britspotting. Trzeci film Justina, We the The Freaks (budżet 625 000 £), to anarchiczna komedia o dojrzewaniu w latach 90., w której występują Michael Smiley, Jamie Blackley, Sean Teale i Rosamund Hanson. Premiera odbyła się w sekcji Nagrody Michaela Powella na festiwalu w Edynburgu w 2013 roku. Następnie produkcja zdobyła nagrodę za najlepszy film fabularny w Las Vegas. Film był dystrybuowany przez Metrodome w Wielkiej Brytanii, gdzie zyskał ogromne uznanie krytyków i został sprzedany na 10 terytoriów na całym świecie. Justin pisze i reżyseruje dramaty telewizyjne dla BBC, Channel 4 i Ragdoll Television. Wspólnie z Alexem Usborne założył 104 Films, firmę specjalizującą się w tematyce niepełnosprawności w filmie. Wśród jego produkcji znajdują się nominowany do nagrody BAFTA I'm Breathing (2013), NFA (2012) oraz Sex & Drugs & Rock & Roll (2010) z Andy Serkisem w roli punkowej ikony Iana Dury'ego. Jest głosującym członkiem BAFTA, wizytującym wykładowcą w brytyjskiej UK National film & Television School, a ostatnio ukończył Transatlantic Partners Program (ATPS) w Szkole Ericha Pommera.
Cztery dni na morzu
Ivana Skrabalo – Reżyseria/Scenariusz
Maša jest znudzoną, niespełnioną i często samotną 30-latką w stałym związku z Borysem, którego zajmuje głównie praca. Jagoda, wieloletnia przyjaciółka Mašy, zaprasza parę na krótkie letnie wakacje w jej domu na jednej z wysp Adriatyku. Maša nie może się doczekać spotkania z Žare, nowym chłopakiem Jagody. Nieoczekiwana obecność byłego żeglarza-alkoholika i jego nieodpowiedzialne zachowanie sprawiają, że w bohaterce uwalniają się jej własne demony.
Ivana Škrabalo jest reżyserką filmową i scenografką z Zagrzebia. Napisała i wyreżyserowała kilka filmów krótkometrażowych (He Said He Was very Tired, Yiu Dreamt You Were Happy). Jest autorką kilkunastu projektów scenograficznych do filmów fabularnych i krótkometrażowych, nagradzanych na renomowanych festiwalach filmowych (Chicken, Vegetarian Cannibali, Ungiven) oraz kilku scenografii do spektakli teatralnych. Ivana uczestniczyła w Midpoint Shorts, Berlinale Talents i Sarajevo Talents.
Pusty dom
Rati Tsiteladze – Reżyseria
Nino Varsimashvili – Scenariusz / Produkcja
Dwunastoletnia dziewczynka wpada w wir sprzecznych emocji, gdy po siedmiu latach nieobecności z więzienia powraca jej ojciec – jedyny mężczyzna, którego kiedykolwiek uważała za bohatera.
Rati Tsiteladze urodził się w postsowieckiej Gruzji. W wieku 21 lat zdobył tytuł mistrza świata w sztukach walki, ale w 2014 roku porzucił swoją karierę sportową i założył firmę produkcyjną ArtWay. Rati wyreżyserował i wyprodukował kilka filmów krótkometrażowych nagradzanych na arenie międzynarodowej. Jego praca, Deda (2016), zdobyła 23 międzynarodowe nagrody i była prezentowana na około 200 festiwalach filmowych, w tym w Guanajuato i w Locarno. Jego film dokumentalny Więzień Społeczeństwa (2018) wygrał kwalifikujący do Oscara Tampere Film Festival. Jego projekt dokumentalny Shadows in the Silence był prezentowany na IDFA i został wybrany spośród sześciu projektów w Doc Corner – 70. Festival de Cannes. Jego pierwszy projekt fabularny, The Empty House, znalazł się na liście Sundance Screenwriters Lab i zdobył nagrodę Eurimages Award za najlepszy projekt na TIFF oraz nagrodę Special Mention Prize na festiwalu w Locarno, został także wybrany do Berlinale Co-Production Market. Dzięki projektowi Rati został wybrany do Berlinale Talent Project Market i znalazł się wśród sześciu reżyserów Cinéfondation Residence w Cannes.
Nino Varsimashvili urodziła się w Gruzji. Jest wielokrotnie nagradzaną scenarzystką i producentką w firmie ArtWay Film. Wyprodukowała kilka filmów krótkometrażowych, które zdobyły wiele międzynarodowych nagród i zostały zaprezentowane na około 300 festiwalach filmowych. Projekt filmu Nino, The Empty House zdobył nagrodę Eurimages na TIFF i został wybrany w Cannes do Cinéfondation Residence. Jej dokumentalny projekt Shadows in the Silence zdobył nagrodę DMZ docs i został wybrany spośród sześciu projektów w Doc Corner – 70. Festival de Cannes.
Lubiewo
Paweł Maślona – Reżyseria/Scenariusz
Lubiewo to film oparty na bestselerze autorstwa Michała Witowskiego, historia transformacji od czasów komunizmu do kapitalizmu opowiedziana z perspektywy siedemnastoletniego Michaśka, który wkracza do świata społeczności gejowskiej w latach 80.
Paweł Maślona urodził się w 1983 roku. Ukończył katowicką szkołę filmową. Jest jednym z najbardziej utalentowanych młodych filmowców w Polsce, którego projekty pojawiły się na wielu festiwalach lokalnych i międzynarodowych. Był współtwórcą filmu Demon, cenionego na całym świecie horroru w reżyserii Marcina Wrony, a ostatnio zdobył świetne recenzje krytyków za swój pełnometrażowy debiut Atak Paniki.
Bezcenna
Piotr Domalewski – Reżyseria/Scenariusz
Adam i Marek zatrudniają Ewę, by była ich surogatką i urodziła im dziecko. Chwilę przed narodzinami okazuje się, że Marek który był dawcą spermy, jest śmiertelnie chory. Marek chce zobaczyć swoją córkę przed śmiercią, jednak mąż Ewy, który dopiero co wyszedł z więzienia, nie chce oddać dziecka gejowskiej parze. Ostateczna decyzja należy do Ewy.
Piotr Domalewski – reżyser, scenarzysta i aktor. Laureat prestiżowego programu 30 Minut w Studio Munka, który wspiera wybitnych młodych filmowców. Jego filmy krótkometrażowe zdobyły nagrody na wielu festiwalach w całej Europie. Jest także dramaturgiem, a jego sztuka Pięć metrów kwadratowych została nagrodzona na Ogólnopolskim konkursie dla dramaturgów Metafory Rzeczywistości. Jego film Obcy zdobył Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Cinemaforum w Warszawie. Jego debiut fabularny Cicha noc zdobył Grand Prix na 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Anatomia
Ola Jankowska – Reżyseria/Scenariusz
Kobieta po trzydziestce wraca do Polski i dowiaduje się, że ojciec, z którym od dawna nie utrzymywała kontaktów, zapomniał ostatnie 20 lat i trwa w przekonaniu, że jego córka jest ciągle nastolatką i nadal tworzą rodzinę.
Ola Jankowska – pisarka i reżyserka, która obecnie pracuje między Polską a Wielką Brytanią. Studiowała reżyserię w PWSFTviT w Łodzi oraz w Państwowej Szkole Filmowej i Telewizyjnej w Wielkiej Brytanii. Zrealizowała blisko 10 filmów fabularnych i dokumentalnych, które prezentowane były na festiwalach i pokazach na całym świecie. Brała udział w takich programach, jak: Skrypt & Pitch TFL, CPH: LAB, European Short Pitch i Zurich Masterclass. Obecnie jest w fazie przedprodukcyjnej swojego pierwszego pełnometrażowego filmu fabularnego Anatomia, a także w postprodukcji swojego pierwszego pełnometrażowego filmu dokumentalnego Byłem tutaj, współreżyserowanego z Nathalie Biancheri. Ola uczy również scenariopisarstwa w Łódzkiej Szkole Filmowej i jest aktywnie zaangażowana w szereg inicjatyw społecznych, które są ważną częścią jej życia.