Jesteśmy obecni na Bogoshorcie!

I tak w konkursie głównym znalazł się film Pawła Ziemilskiego pt. Miejscy kowboje. Z kolei w ramach cyklu Polish Docs Intercontinental festiwalowej publiczności zostanie zaprezentowany m.in. nominowany do Oscara® 89 mm do Europy Marcela Łozińskiego czy nagrodzona m.in. na festiwalu It’s All True Superjednostka Teresy Czepiec.

Wyprodukowany w Wajda Studio film Pawła Ziemilskiego, absolwenta realizowanego w Szkole Wajdy kursu dokumentalnego Dok Pro to opowieść rozgrywająca się w mającym złą renomę Clondalkin, zachodniej dzielnicy Dublina. To tutaj wśród rodzin robotników (dziś często bezrobotnych) wciąż żywa jest kultura tzw. miejskich kowboi – nastolatków, którzy nielegalnie trzymają dzikie konie. 14-letni Dylan niedawno stracił matkę. W przeddzień śmierci kobieta dała synowi pieniądze na pierwszego konia. Biała, niewielka klacz zostaje nazwana jej imieniem – Shelly.  

Miejscy kowboje do tej pory zostali nagrodzeni Specjalnym Wyróżnieniem na Go Short – Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Nijmegen, Nagrodą za najlepszą reżyserię w konkursie filmów studenckich – Sibiu (Astra Film Fest) oraz Nagrodą dla najlepszego filmu studenckiego na odbywającym się w Budapeszcie Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych o Prawach Człowieka.

Tymczasem poświęcony polskiej twórczości cykl Polish Docs Intercontinental został podzielony na dwie części. Pierwsza zgodnie z nazwą – Masters of Polish documentary – dotyczy twórczości mistrzów rodzimego dokumentu, jak właśnie wspomniany Marcel Łoziński (jeden z prowadzących kurs dokumentalny Dok Pro w Szkole Wajdy), Kazimierz Karabasz, Krzysztof Kieślowski, Bogdan Dziworski czy Paweł Łoziński.  

Z kolei część o sugestywnej nazwie – Young Talents of Polish Documentary – reprezentować będą: Teresa Czepiec (absolwentka kursu Dok Pro), Grzegorz Zariczny (absolwent kursu Dok Pro), Emi Buchwald, Tomasz Śliwiński, Paulina Skibińska, Paweł Ziemilski (absolwent kursu Dok Pro), Agnieszka Elbanowska (absolwentka kursu Dok Pro), Anastazja Dąbrowska, Sławomir Witek oraz Adam Palenta (absolwent kursu Dok Pro).  

W roku 1993 mistrz Marcel Łoziński zrealizował dwunastominutowy film, którego historia rozgrywała się na polsko-białoruskiej granicy w Brześciu. To tam kończyły się i kończą zresztą nadal europejskie tory kolejowe, a zaczynają te szerokie, radzieckie. Różnica między szerokościami torów to właśnie tytułowe 89 mm. Aby pociągi z zachodu mogły dalej jechać na wschód, białoruscy robotnicy muszą każdego dnia wymienić kilka tysięcy podwozi wagonowych. W tym czasie z okien pociągów przyglądają się im pasażerowie z Francji, Niemiec, Holandii…  

89 mm do Europy przyniosły Marcelowi Łozińskiemu nominację do Nagrody Amerykańskiej Akademii Sztuki Filmowej – Oscara® w roku 1994. Dokument otrzymał w 1993 roku: Nagrodę Główną i nagrodę FICC (Międzynarodowej Federacji Klubów Filmowych) na XXXIX Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen, II nagrodę w kategorii filmów telewizyjnych na Bałtyckim Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Telewizyjnych na Bornholmie, Prix Jean d'Arcy, czyli nagrodę Francuskiej Telewizji na IV Festiwalu Filmów Dokumentalnych Vue Sur Les Docs w Marsylii, I nagrodę w kategorii filmu dokumentalnego na I Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Villa do Conde w Portugalii, Nagrodę Specjalną im. Juliusza Burskiego podczas XXIII Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie, Złotego Gołębia na XXXVI Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku, specjalne wyróżnienie w kategorii filmu dokumentalnego przyznane przez Europejską Akademię Filmową w Babelsbergu oraz Nagrodę Specjalną dla reżysera na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej.

Tymczasem zrealizowana w Wajda Studio Superjednostka Teresy Czepiec to film, którego tytuł odnosi się do jednego z największych budynków mieszkalnych w Polsce. Blok został zaprojektowany jako „maszyna do mieszkania”. Czepiec przemieszcza się po labiryncie schodów i korytarzy, zagląda do niektórych mieszkań i rejestruje toczące się wewnątrz życie. W tym budynku – Superjednostce – znajdują się 762 mieszkania. Jak sama autorka podkreśla, wchodzi tylko do niektórych z nich. I tylko na chwilę.  

Film przyniósł absolwentce Szkoły Wajdy między innymi nagrody na festiwalach w Opolu – Nagroda Specjalna Jury, Poznaniu – Brązowy Zamek, Nijmegen – wyróżnienie, Sao Pauolo – Rio de Jenerio – Nagroda dla najlepszego krótkiego filmu dokumentalnego w konkursie międzynarodowym, w Koninie – Nagroda w kategorii Film Niezależny, Huesca – wyróżnienie, Pernambuco – Nagroda Best Creation of Atmosphere czy Perugii – Nagroda Główna w kategorii Perso Masterpiec.  

MASTERS OF POLISH DOCUMENTARY:  

• Muzykanci, Kazimierz Karabasz 1961,  9'
• Szpital,  Krzysztof Kieślowski 1977, 20'
• Elementarz,  Wojciech Wiszniewski, 1981, 8'
• Kilka opowieści o człowieku, Bogdan Dziworski 1983, 20'
• 89 mm od Europy, Marcel Łoziński 1993, 12'
• Siostry, Paweł Łoziński, 1999, 12'
• Inwentaryzacja, Paweł Łoziński , 2010, 9'    

YOUNG TALENTS OF POLISH DOCUMENTARY

• Gwizdek, Grzegorz Zariczny, 17', 2012
• Nauka, Emi Buchwald, 2016, 20'
• Nasza klątwa, Tomasz Śliwiński, 28', 2013
• Superjednostka, Teresa Czepiec, 20', 2013
• Objekt, Paulina Skibińska, 15', 2015
• Rogalik, Paweł Ziemilski 17' 2012
• Polonez, Agnieszka Elbanowska, 2016, 16'
• Daniel, Anastazja Dąbrowska 2016, 24'
• Ostatni sezon, dir. Sławomir Witek, 2016, 13',
• Życie stylem dowolnym, Adam Palenta, 2012, 10'