Pragniemy złożyć wyrazy współczucia Rodzinie i Bliskim Pana Andrzeja. W naszych sercach na zawsze pozostanie niezwykłym artystą, nauczycielem i przyjacielem wszystkich młodych filmowców, który dzielił się swoją pasją do kina i życia z naszymi studentami, absolwentami i pracownikami. Nie mówimy żegnaj. Mówimy do zobaczenia. Do zobaczenia, Panie Andrzeju.
Andrzej Wajda był jednym z najwybitniejszych polskich twórców. Współtworzył kino moralnego niepokoju, dokonał ekranizacji wielu dzieł z kanonu narodowej literatury – wyreżyserował m.in. Popioły, Pana Tadeusza czy Ziemię Obiecaną. Był wielokrotnie nagradzany za zasługi dla rozwoju kinematografii; w 2000 roku dostał Oscara za całokształt twórczości. Jego dorobek życia nagrodzono także Złotym Lwem i Złotym Niedźwiedziem. W swoim dorobku ma także m.in. Złotą Palmę, Europejską Nagrodę Filmową Felix i japońską nagrodę Kyoto.
Wyreżyserował kilkadziesiąt filmów; do najbardziej znanych należą Popiół i diament, Popioły, Ziemia obiecana (nominowany do Oscara 1975 w kategorii Najlepszy film nieanglojęzyczny), Człowiek z marmuru, Panny z Wilka (nominacja ‘79), Człowiek z żelaza (nominacja ‘81), Pan Tadeusz, Katyń (nominacja z 2007 roku), Wałęsa. Człowiek z nadziei. Jego ostatnie dzieło Powidoki zostało 28 września 2016 polskim kandydatem do Oscara 2017.
Wajda był doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Warszawskiego, Gdańskiego i Łódzkiego, a także Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. od 1994 roku należał do honorowych członków francuskiej Akademii Sztuk Pięknych. Przyznano mu także tytuły honorowego obywatela Warszawy, Gdańska,Gdyni, Wrocławia, Łodzi, Opola, Radomia i Suwałk.
W 2002 roku razem z Wojciechem Marczewskim założył szkołę filmową, wzorem Zespołów Filmowych, stawiającą na skuteczność metody pracy w grupie i współpracy pokoleń. Andrzej Wajda był laureatem wielu odznaczeń państwowych, w tym tego najważniejszego, czyli Orderu Orła Białego. Otrzymał też wiele zagranicznych orderów; uhonorowały go m.in. rządy Bułgarii, Francji, Włoch, Węgier czy Japonii.
Absolwenci Szkoły Wajdy o Andrzeju Wajdzie:
„Swoim życiem i swoimi filmami pokazuje Pan, że warto to robić. Że warto być artystą i warto być artystą niezależnym, który mówi swoim głosem”.
„Panie Andrzeju, bardzo serdecznie dziękuję za lekcję, której kiedyś mi Pan udzielił, że dobry twórca to taki, który dla filmu jest reżyserem, ale dla bohatera po prostu człowiekiem”.
„Andrzej Wajda nauczył mnie myślenia filmowego i przybliżył świat. Ale to, co jest najważniejsze, nauczył mnie odwagi w robieniu filmów”.
„Pamiętam takie zdanie Pana Andrzeja, który powiedział nam, żebyśmy się nie bali robić filmów, że najważniejsze jest, żeby się nie bać, nawet jak wszyscy będą przeciwko nam, żebyśmy podążali swoją drogą. Bo lepiej jest się przewrócić, robiąc coś własnego, niż robiąc coś, na co ktoś cię namówił”.
„Pamiętam jak Pan Andrzej Wajda powiedział o trzech najważniejszych rzeczach, które trzeba powiedzieć aktorowi podczas pracy nad sceną. Pierwsza: kim jestem? Druga: jaka jest sytuacja, w której się znajduję? Trzecia: jaki mam cel? I dokładanie te trzy wskazówki zawsze mam z tyłu głowy, gdy reżyseruję”.
„Potrafił zarazić innych członków ekipy swoim entuzjazmem, by wrzucali pomysły i byli partnerami w procesie tworzenia. A on później był w stanie wybrać to, co najlepsze”.
„Podziwiałem jego młodzieńczość, wręcz zachłanność dowiadywania się nowych rzeczy. To było dla mnie bardzo istotne i bardzo ważne, bo dzięki niemu zrozumiałem, że bycie artystą to jest utrzymywanie w sobie nie tyle dziecka, co młodego człowieka. Młodego człowieka, który się wszędzie rozgląda i wszystko go interesuje”.