Pokojowa demonstracja w Mińsku, upamiętniająca pobitego na śmierć Ramana Bandarenkę, zostaje brutalnie spacyfikowana przez milicję. Świat dowiaduje się o tym dzięki transmisji dziennikarek niezależnej białoruskiej telewizji, które jako jedyne przekazują na żywo informacje o przebiegu wydarzeń. Ze względów bezpieczeństwa relację prowadzą z okien jednego z okolicznych mieszkań. Gdy służby zaczynają strzelać do protestujących, a kobiety zostają namierzone przez milicyjny dron, stają przed dramatycznym wyborem.
Fabuła jest inspirowana prawdziwą historią Kateriny Bakhvalovej i Darii Chultsovej, dziennikarek Belsat TV skazanych w 2020 roku na dwa lata kolonii karnej. W lipcu 2022 roku podczas utajnionego procesu wyrok Kateriny został przedłużony do 8 lat. Daria odzyskała wolność na początku września 2022 roku. W filmie wykorzystano fragmenty transmisji Kateriny Andreevej i Darii Chultsovej z Placu Zmiany oraz Studia Belsat nadanej 15 listopada 2020 roku. Proces uznano za polityczny. Aresztowanie i oskarżenie dziennikarek Belsat TV skrytykowało wiele organizacji zajmujących się mediami i wolnością słowa, a także prawami człowieka. Takie stanowisko zajęły m.in. Białoruskie Stowarzyszenie Dziennikarzy, PEN-Club Białorusi, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, Europejska Federacja Dziennikarzy, brytyjska organizacja Article 19 i Reporterzy bez Granic. W białoruskich więzieniach przebywa obecnie ponad tysiąc więźniów politycznych.
„Na żywo” nie jest dokumentem. Wydarzenia zostały przeze mnie skondensowane i zmodyfikowane na potrzeby dramaturgiczne, a bohaterki mają zmienione imiona. Moim celem nie było dziennikarskie relacjonowanie wydarzenia, ale przyjrzenie się ludziom, którzy w obliczu realnego zagrożenia muszą dokonywać niemożliwie trudnych wyborów. Zależało mi na tym, by przekształcić historię dziewczyn z kolejnego newsa o represjach na Białorusi w opowieść o żywych ludziach, pozwolić poczuć ich napięcie, strach, ale i determinację. Chciałam, żeby widzowie razem z bohaterkami przeżyli te kluczowe dla ich życia piętnaście minut, poczuli jak straszliwie trudna była decyzja, którą musiały podjąć, a jednocześnie jak bardzo nie mogły podjąć innej" – mówi reżyserka i scenarzystka Mara Tamkovich.
Białoruska reżyserka jes absolwentką kursu fabularnego Studio Prób w Szkole Wajdy. Pracowała jako dziennikarka Belsat TV. Jej film Córka był jednym z najczęściej pokazywanych i nagradzanych polskich filmów krótkometrażowych w 2018 roku. Scenariusz filmu Na żywo został wybrany do realizacji w ramach akcji Szkoły Wajdy 15 MINUT DO PREMIERY przez jury w składzie: Jakub Czekaj, Wojciech Marczewski, Karolina Mróz, Agnieszka Smoczyńska, Katarzyna Warzecha. Dźwięk w filmie realizowany był jako projekt edukacyjny we współpracy Szkoły Wajdy z Wydziałem Reżyserii Dźwięku UMFC w Warszawie w ramach kursu Szkoły Wajdy – Fishing Sound, pod opieką artystyczną Joanny Napieralskiej i Jerzego Murawskiego.
Terminy pokazów festiwalowych tutaj
Reżyseria: Mara Tamkovich
Scenariusz: Mara Tamkovich
Zdjęcia: Krzysztof Trela
Muzyka: Martyna Kacprowicz
Scenografia: Martyna Solecka
Kostiumy: Anna Pietrzak
Charakteryzacja: Dorota Herman
Dźwięk: Joanna Napieralska, Jerzy Murawski
Montaż: Katarzyna Leśniak
Reżyser castingu: Mara Tamkovich
Obsada: Aliaksandra Vaitsekhovich, Palina Chabatarova, Andrei Novik
Opieka artystyczna: Filip Marczewski
Produkcja: Wajda Studio
Producenci: Filip Marczewski, Katarzyna Madaj-Kozłowska
Koprodukcja: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, Belsat TV
Producent wykonawczy: Filip Marczewski
Kierownicy produkcji: Michał Nowak, Patrycja Balkiewicz
Współfinansowanie: Polski Instytut Sztuki Filmowej, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Dystrybucja: Wajda Studio