Reżyser radiowy, poeta, scenarzysta. Dyrektor – Główny Reżyser Teatru Polskiego Radia w latach 1992–2006 oraz 2009–obecnie. Laureat Prix Italia za reżyserię słuchowiska Andrzeja Mularczyka Cyrk odjechał, lwy zostały (1996). Wielokrotnie nagradzany na festiwalach twórczości radiowej, w tym na Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za reżyserię Ostatniej taśmy Krappa według dramatu Samuela Becketta (2001), Grand Prix za reżyserię słuchowiska Cezarego Harasimowicza Dziesięć pięter (2002) oraz Grand Prix za reżyserię słuchowiska Królowa i Szekspir według dramatu Esther Vilar (2014). Reżyserował spektakle multimedialne w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego Maraton z Panem Tadeuszem (1998), Juliusza Słowackiego godziny myśli (1999), Wesele S. Wyspiańskiego (2001), Tryptyk rzymski Jana Pawła II (2003), Dalekie wybrzeża ciszy według tekstów Jana Pawła II (2014); scenarzysta i reżyser koncertu z okazji 75-lecia Polskiego Radia – Radio Pamięć (2000). Reżyser, adaptator, scenarzysta seriali radiowych: Trylogii (1997–1999), Quo vadis H. Sienkiewicza (2001), Władcy Pierścieni według J.R. Tolkiena (2002), Motelu w pół drogi (2006–2008, 2012–2013), Ręcznej roboty (2011), Każdy żyje jak umie, czyli skąd się wzięli „Sami swoi” (2011). 29 listopada 2010 roku w dniu 85. rocznicy nadania przez Polskie Radio pierwszego słuchowiska, którym była Warszawianka, wyreżyserował ten dramat S. Wyspiańskiego w Studiu im. W. Lutosławskiego. Wydał powieść Miłość to znaczy oraz tomiki poezji: To znaczy i Znaczy. Laureat Złotego Mikrofonu (2000) oraz nagrody Rady Programowej Polskiego Radia (2013).