Zapraszamy na spotkanie z absolwentem kursu Studio Prób – Valentynem Vasyanovychem

Od 24 lutego, czyli od dnia wybuchu wojny w Ukrainie spowodowanej agresją Rosji nasze serca i oczy zwrócone są na wschód. Przez 20 lat istnienia Szkoły Wajdy na naszych kursach obok filmowców z Polski swoje projekty rozwijali też twórcy z innych krajów, w tym m.in. z Ukrainy.

W najbliższy wtorek, 5 kwietnia po godzinie 19 połączymy się online z naszym absolwentem, żeby porozmawiać m.in. o jego filmie Atlantyda, nagrodzonym na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2019 roku, w którym kreśli wizję rzeczywistości postapokaliptycznej oraz opowiada o bezsensie wojny (opis filmu poniżej). Film dostępny jest do obejrzenia m.in. na Ninatece oraz na platformie Nowe Horyzonty VOD. Rozmowę z Valentynem Vasyanovychem poprowadzi Maciej Sobieszczański, reżyser i scenarzysta, kierownik kursu Studio Prób w Szkole Wajdy.

Link do transmisji na kanale You Tube Wajda School & Studio

Zapraszamy do zadawania pytań na czacie podczas spotkania.

Valentyn Vasyanovych

Ukraiński reżyser, producent i operator filmowy, absolwent kursu Studio Prób w Szkole Wajdy. Twórca filmu Atlantyda (ang. tytuł Atlantis) (2019), za który otrzymał główną nagrodę w konkursie Orizzonti na Festiwalu Filmowym w Wenecji. Producent i autor zdjęć i montażysta filmu Plemię (2014) Mirosława Słaboszpyckiego – jednego z najgłośniejszych ukraińskich filmów ostatnich lat, nagrodzonego m.in. Grand Prix Tygodnia Krytyki na Festiwalu Filmowym w Cannes. Autor zdjęć do filmu Zgoda Macieja Sobieszczańskiego. Najnowszy film reżysera pt. Odbicie będziecie mogli obejrzeć w lipcu w programie festiwalu Nowe Horyzonty.

Atlantyda

Dystopijna wizja niedalekiej przyszłości, rozgrywająca się tuż za naszą wschodnią granicą. Historia jednocześnie przerażająca i magnetycznie przyciągająca: to opowieść o bezsensie wojny i trudach układania tożsamości w „świecie po końcu świata”, ale też o nadziei i sile ludzkich relacji.

Wschodnia Ukraina 2025, rok po zakończeniu wojny z Rosją. Były żołnierz próbuje sobie poradzić z wojenną traumą. Powrót do cywilnego życia wydaje się jednak zadaniem ponad siły. Po zamknięciu stalowni, w której pracował, przyłącza się do organizacji zajmującej się ekshumacją, identyfikacją i pochówkiem ciał żołnierzy z obu stron frontu. Wolontariuszka, której towarzyszy, powoli staje się jego łącznikiem z utraconym człowieczeństwem.

W zimnych, ascetycznych, utrzymanych w brudnych żółciach i szarościach kadrach Vasyanovych (reżyser i operator filmu) buduje wizję rzeczywistości postapokaliptycznej i jednocześnie boleśnie rozpoznawalnej. Świat, przez który przetoczyła się wojna, to skażona, wymarła zona, ziemia niezdatna do życia. Jej puste trwanie zamknięte jest w długich, zwykle statycznych ujęciach bezlitośnie portretujących zniszczony krajobraz i wyludnione przestrzenie. Vasyanovych daje jednak swoim bohaterom szansę – w tej martwocie i pustce jest miejsce na ludzką więź.

Opis filmu pochodzi z platformy Nowe Horyzonty VOD
fot. materiały prasowe